نکات طلاییِ ” تلفظ کردن ” مثل انگلیسی زبان ها
دونستن این نکات طلایی ، هم هنگام صحبت کردنِ ما به زبان انگلیسی و هم هنگام شنیدن صحبت های انگلیسی زبان ها ، باعث می شه که بسیار حرفه ای تر عمل کنیم 🙂
با این توضیح که ” تلفظ ” در وبسایت اول لغت ، آمریکایی American ( اه مه ره که ن / اِ مِرِکِن / اِ مِریکِن )
/əˈmerəkən, əˈmerɪkən/
adjective
هست و ما در اینجا در خصوص نکاتِ تلفظ در انگلیسی با لهجه ی آمریکایی صحبت می کنیم ؛
از جمله ی این نکات طلایی :
بر خلاف علائم مشخص کننده یِ ” نحوه تلفظ ” ( یعنی الفبای فونتیکِ سیستم الفبای آوانگاری بین المللی ( International Phonetic Alphabet ) ) ، که در دیکشنری ها درج شدند ، انگلیسی زبان ها در عمل :
- بعضی از صدا ها رو در لغت ها ، تلفظ نمی کنن :
مثلاً لغت twenty به معنای ” بیست ۲۰ ” ،
طبق دیکشنری ، باید اینطوری تلفظ بشه : ” تو اِن تی ”
/twentiˈ/
number, noun
اما در عمل ، اینطوری تلفظ می شه : ” تو اِن ی ” ،
یعنی دومین t در عمل و برخلافِ دیکشنری ، تلفظ نمی شه .
- بعضی از صدا ها رو در لغت ها ، صدای دیگه ای تلفظ می کنند :
مثلاً آمریکایی ها ، حرف t رو بیشتر d تلفظ می کنند :
مثال :
لغت thirty به معنای ” سی ۳۰ ” ،
طبق دیکشنری ، باید اینطوری تلفظ بشه : ” ثِر تی ”
/θɜːti $ ˈθɜːrtiˈ/
number
اما در عمل اینطوری تلفظ می شه : ” ثِر دی ” ،
یعنی t دوم ، d تلفظ می شه .
از جمله یِ استثناها :
convinced به معنای ” مطمئن ” ،
در این لغت ، حرف پایانی d هست ، اما هم بر اساس دیکشنری و هم در عمل ، t تلفظ می شه ، نحوه تلفظ صحیح :
” کِن وین ست ” : /kənˈvɪnst/
embarrassed به معنای ” خجالت زده ، خِجل ” ،
در این لغت ، حرف پایانی d هست ، اما هم بر اساس دیکشنری و هم در عمل ، t تلفظ می شه ، نحوه تلفظ صحیح :
” اِم بَ رِست ” :
/ɪmˈbærəst/
- بعضی از صدا ها رو در لغت ها ، ضعیف تر یا متمایل به صدای دیگه ای تلفظ می کنند :
مثال :
mnemonic به معنای ” یادآور ، اَدرس ، نشونی و سرنخ ” ،
این لغت طبق دیکشنری ، باید اینطوری تلفظ بشه : ” نیمانیک ” ،
/nɪˈmɒnɪk $ nɪˈmɑː/
noun
adjective
اما در عمل اینطوری تلفظ می شه : ” نِمانِک ” ،
یعنی صداهایی که طبق دیکشنری باید ” ی ” تلفظ بشن ، در واقع ” ی ” بسیار ضعیف و کوتاه و متمایل به ” اِ (اه) ” ، تلفظ می شن . ( این مورد ، به وفور در تلفظ لغت ها مشاهده می شه و عمومیت زیادی داره )
- موقع صحبت کردن ، اکثر مواقع ، لغت ها و حروف اضافه یک جمله رو کامل تلفظ نمی کنند و اون ها رو به هم پیوند میزنن ! مثلاً حرف آخر لغت یا حرف اضافه اکثراً تلفظ نمیشه و در ابتدای تلفظ لغت یا حرف اضافه یِ بعدیِ جمله ، حذف میشه :
مثال :
If you want it, you will win
نحوه ای که فکر میکنیم تلفظ می کنن :
ایف یوو وانت ایت ، یوو ویل وین
نحوه ای که واقعا تلفظ می کنن :
ایو یو وان اِت ، یو وی وین
.
.
.
دونستن و بکار بردن همین نکات طلایی و ظریف هست که باعث تفاوتِ سطحِ زبان انگلیسی افراد می شه و افراد حرفه ای رو از افراد معمولی ، با تفاوت چشمگیری جدا می کنه ،
افرادی که این نکات رو به کار می برن ، به سرعت از دیگران متمایز می شن و سطح زبان انگلیسی شون به سرعت عالی می شه 🙂 چون شنیدن Listening صحیح و حرفه ای و صحبت کردن Speaking صحیح و حرفه ای ما ، در گرو دونستن و بکار بردن همین نکات طلایی هست ؛
یکی از مهم ترین دلایلی که در شنیدن Listening جا میمونیم و با سرعتی که فرد داره انگلیسی صحبت میکنه ، نمیتونیم باهاش پیش بریم و منظورش رو بفهمیم هم همینه ،
باید تمرین کنیم که لغات رو به حالت به هم چسبیده در یک جمله ، بتونیم تشخیص بدیم تا بتونیم معنی جمله رو درک کنیم و کاملاً بدیهی هست که این تشخیص درست ، در پله اول ، زمانی اتفاق میافته که دایره لغت خوبی در حافظه داشته باشیم و لغات، نحوه تلفظ و معانی شون رو بلد باشیم
تا در پله بعد بتونیم با تمرین ، تشخیص بدیم که در یک جمله ، با توجه به حال و هوای اون سخنرانی یا مکالمه ی فیلم یا … ، چه لغت هایی به کار برده شدن که به هم چسبیده تلفظ شدن ،
یعنی باز هم پر واضح هست که تا زمانی که پله اول ( یعنی یادگیری لغات ضروری و کاربردی) رو طی نکنیم و لغات به گوشمون هم نخورده باشه !!! انتظار این که بتونیم توی صحبت های یه فرد انگلیسی زبان اون لغاتی رو که قبلاً هرگز نشنیدیم و اونها رو بلد نیستیم رو حالا که به هم چسبیده تلفظ میشن تشخیص بدیم انتظاری غیرممکن و غیر منطقی هست و مثل این هست که در بیابون دنبال سراب بریم و آبی رو جستجو کنیم که هرگز وجود نداره !
در ذهن ما هم تا زمانی که دایره ی لغات ضروری و کاربردی کافی وجود نداشته باشه ، رفتن به پله یِ بعدی و تشخیص لغات به هم چسبیده شده ای که قبلاً هرگز به گوشمون هم نخورده !!! صرفاً کاری عبث و بیهوده و وقت تلف کردن هست .
این مقاله ادامه داره …
در ادامه به دیگر نکات طلایی در این خصوص ، خواهیم پرداخت و نیز تفاوت های رایج بین نحوه تلفظ
American ( اه مه ره که ن / اِ مِرِکِن / اِ مِریکِن )
/əˈmerəkən, əˈmerɪkən/
adjective
و
British ( بره ده ش / برِدِش / بریتیش )
/brɪtɪʃˈ/
adjective
( یعنی تفاوت های رایج بین این دو لهجه ) رو مطرح خواهیم کرد .
این مقاله توسط وبسایت ” اول لغت “ به رشته تحریر درآمده و حاصل مطالعات ، تحقیقات ، پژوهش ها و تجربیات ” اول لغت “ می باشد ، لطفاً هنگام به اشتراک گذاری این مقاله ، منبع www.avvalloghat.com را ذکر فرمایید تا مسیر مطالعه و پژوهش در راستای آگاه سازی و روشنگری، همچنان زنده و پویا باقی بماند 🙂
این مطلبتون عالی بود چطور میتونم باز در این مورد یاد بگیرم؟ منبعی هست بهم معرفی کنید؟
به نام خدا
سلام ،
منابع زیادی برای تقویت مهارت Listening وجود داره که در حین استفاده از اونها ، به تجربه و با گوش دادن زیاد و دقت ، به مرور درمیابید که نحوه تلفظ ” واقعی ” انگلیسی زبان ها ، به چه صورت هست
مثلاً
میتونید از کتابهای Tactics for Listening Third Edition استفاده کنید که در اونها ، اشاراتی به نحوهیِ تلفظ ” واقعی ” انگلیسی زبان ها شده ؛
همچنین وبسایت TED
اما قبل از هر چیز ، مطمئناً پیش نیاز لازم ، این هست که دایره لغت قابل قبولی داشته باشید ، تا گوش تون با لغت های ضروری و پُر تکرار آشنا باشه و با دست پُر ، یادگیری نحوه تلفظ لغت های ضروری و پُر تکرار رو ، در جملات ، در مکالمات ” واقعی ” ، شروع کنید
انشاءالله موفق و سلامت باشید