حتی در زبان مادری هم ، روش یادگیری لغت با روش یادگیری سایر آموختنی ها فرق داره

حتی در زبان مادری هم ، روش یادگیری لغت با روش یادگیری سایر آموختنی ها فرق داره

 
چرا انتظار داریم که بچه ها در مدرسه در زبان مادری خودشون :
بارهای بار ، هر لغت رو بخش کنند ، صداهای هر بخش رو بِکِشند و بارهای بار هر لغت رو تلفظ کنند ؛
روی نحوه نوشتن و املای لغت ها کار و تمرین کنند و … ؛
معنی یا معناهای هر لغت رو به خوبی یاد بگیرند { لغت معنی ( واژه آموزی ) }

و

.

.

.

این که بچه ها به این صورت آموزش ببینند ، کاملاً برامون طبیعی و بدیهی هست ؛
انتظار داریم ساعات زیادی به این کار اختصاص پیدا کنه تا بچه ها دایره لغت خودشون رو در زبان مادری افزایش بدن و تلفظ صحیح ، معنا و نحوه نوشتن صحیح لغت ها رو یاد بگیرند ( در مقاله ” حتی در زبان مادری هم ، تا آخر عمر مشغول یادگیری لغت ها هستیم ” به این موضوع پرداختیم ) ؛

یعنی حتی در زبان مادری هم ، لغت ها رو به صورت کاملاً اختصاصی و ویژه و به شیوه ای کاملاً متفاوت و مجزا ( نسبت به سایر آموختنی ها) ، به بچه ها آموزش می دیم ، اختصاصاً روی یادگیری لغت ها از هر لحاظ ، کار می کنیم ، چون این حقیقت رو می دونیم که لغت های هر زبان ، سنگ بنا ، اساس ، بنیاد و کلِ هویتِ اون زبان هستند ،

اما تا بحث یادگیری زبان انگلیسی یا هر زبان بیگانه دیگه ای می شه، سریع جبهه گیری از جانب برخی از اساتید متعصب و وفادار به روش های سنتی و ناکارآمد آموزش زبان ، شروع می شه و این افراد قویاً معتقد می شن که باید لغت های یک زبان بیگانه رو در متن و حین گفتگو و … یاد گرفت ! نباید لغت های زبان بیگانه ای مثل زبان انگلیسی رو به تنهایی یاد گرفت ! نباید لغت های زبان انگلیسی رو به فارسی معنا کرد ، نباید تلفظ اونها رو به فارسی ، طوری که مغزمون باهاش راحت باشه و در مقابلش جبهه نگیره و بفهمدش نوشت و … !

در حالیکه ما در یادگیری لغت های زبان فارسی که زبان مادری هست هم در دوران ابتدایی در مدرسه ، همیشه صدایی که هر یک از حروف در یک لغت داشتند رو ، با استفاده از اعراب گذاری ( یعنی با استفاده از ” فتحه ” ، ” کسره ” ، ” ضمّه ” و “تشدید”) مشخص کردیم ؛

یعنی اعراب رو روی ( و در مورد “کسره” زیرِ ) حروفِ هر لغت نوشتیم و لغتی که به این صورت اعراب گذاری کردیم رو بارها و بارها خوندیم ، تلفظ کردیم و نوشتیم ؛
معنای لغت رو بارها و بارها نوشتیم و تکرار کردیم ؛
تا بالاخره تلفظ صحیح اون لغت ، معنای صحیح اون لغت و نحوه نوشتن صحیح اون لغت، در ذهن ما حک شده و حالت اتوماتیک و ناخودآگاه پیدا کرده .

 
پس چرا در راه یادگیری لغت های یک زبان بیگانه که بعضی هاشون تا حالا اصلاً به گوشمون هم نخورده ! به خودمون جفا می کنیم 🙁 ! چرا فکر می کنیم که عمر ۱۰۰۰ ساله داریم و حوصله ای زیاد !!! که با روشی سنتی ، لاک پشتی ، کُند و ناکارآمد ! لغت ها رو به صورت کُند و کِسل کننده ، در متن یاد بگیریم !  ( در مقاله ” یادگیری لغت در متن ! درست یا غلط ؟! ” به این موضوع پرداختیم .)

زبان انگلیسی صرفاً یک ابزار برای برقراری ارتباطی مقتدرانه با دنیای ارتباطاتِ امروز هست ، نه یک هدف ! این خیلی غم انگیز هست که برای مجهز شدن به این ابزار ، که نهایتاً ۱ سال زمان لازم داره ، عمر ارزشمند خودمون رو ۱۰ ، ۱۵ سال ، علاف و معطل این موضوع کنیم و آخرش هم خودمون رو همچنان در شروع راه یادگیری زبان انگلیسی حس کنیم 🙁

بسه دیگه این همه سال جفا !

چه نتیجه ای از بکارگیری روش های نخ نما شده ی سنتی برای آموزش زبان انگلیسی ، بدست آوردیم ؟! آیا استفاده از روش های سنتی آموزشی ، جز تلف کردن وقت زبان آموزان طی این همه سال ! و کِسل و دلزده کردن زبان آموزان از یادگیری زبان انگلیسی ، نتیجه دیگه ای هم در بر داشته ؟!

چرا در خصوص یادگیری یک زبان بیگانه مثل زبان انگلیسی ، فراموش کردیم که باید با یادگیری لغت های اون زبان هم مثل یادگیری لغت های زبان مادری ، اختصاصی ، مجزا و حرفه ای برخورد کنیم ؟!

چراکه لغت های هر زبانی اساس و بنیاد و تمام هویتِ اون زبان هستند

حتی در دیکشنری های معروف و محبوب دنیا ، مثل لانگمن :
حروف هر لغت ، با چند نقطه ، به چند قسمت تقسیم شده و
برای نشون دادن نحوه تلفظ صحیح هر لغت ، از الفبای فونتیکِ سیستم الفبای آوانگاری بین المللی ( International Phonetic Alphabet ) استفاده شده ؛

مثال :

fantastical

این لغت ، در دیکشنری لانگمن ، به این صورت نوشته شده :

fan‧tas‧ti‧cal

یعنی با نقطه هایی که می بینیم ، حروفِ این لغت ، به چند قسمت تقسیم شدند ؛

همچنین ، برای نشون دادن نحوه تلفظ صحیح این لغت ، از الفبای فونتیکِ سیستم الفبای آوانگاری بین المللی ( International Phonetic Alphabet ) استفاده شده :

/fænˈtæstɪkəl/

و در ادامه ، معنای این لغت و … آورده شده ؛

تمامی مواردی از این دست ، تأیید کننده این نکته هستند که یادگیری لغت ، ” در هر زبانی ” ، به صورت کاملاً اختصاصی و ویژه و به شیوه ای کاملاً متفاوت و مجزا ( نسبت به سایر آموختنی ها) ، صورت می گیره ؛

بنابراین باید تعصب بیجا و غیر علمی و بی دلیل رو کنار گذاشت و پا رو از روی ترمز برداشت :
باید اجازه بدیم یادگیری زبان انگلیسی در زبان آموزان ، با استفاده از روش های نوین ، کارآمد ، بین المللی ، آسون ، شیرین و زودبازده آموزشی ، به سرعت اتفاق بیافته 🙂
بالاخره باید دیدگاه تعصبی در خصوص روش های سنتی و بی نتیجه آموزش رو کنار گذاشت و از یه جایی که سرعت و پیشرفت خیلی بیشتری در پی داره شروع کرد ؛

ما به سرعت و با اقتدار ، با ” وبسایت آموزشی اول لغت و بدون لغت ! هرگز … ” شروع می کنیم 🙂

 
این مقاله توسط وبسایت ” اول لغت “  به رشته تحریر درآمده و حاصل مطالعات ، تحقیقات ، پژوهش ها و تجربیات ” اول لغت “  می باشد ،  لطفاً هنگام به اشتراک گذاری این مقاله ، منبع  www.avvalloghat.com را ذکر فرمایید تا مسیر مطالعه و پژوهش در راستای آگاه سازی و روشنگری، همچنان زنده و پویا باقی بماند 🙂